အန်တီမိုး (အဒေါ်နဲ့ တူ အင်းစက်)

အန်တီမိုး (အဒေါ်နဲ့ တူ အင်းစက်)

ရေးသားသူ – မန္တလာမောင်မောင်တုတ် ဖင်စီခံ ရောက်လုရောက်ခင် သောက်လက်စစီးကရက်တိုကို ပစ်ချလိုက်ပြီး ရှေ့မှာရှိတဲ့ ဆေးလိပ်ပွဲထဲမှာ လက်ကျန်ရှိနေတဲ့ Ruby တစ်လိပ်ကို ဆက်လက်မီးညှိလိုက်တယ်။ ” ရှတ် ရှတ် ညီလေး ပိုက်ဆံရှင်းရအောင် ” လို့ခေါ်ပြီး ပိုက်ဆံထုတ်ရှင်းလိုက်တယ်။ “ဘယ်လောက်ကျလဲ ညီ ” “လက်ဖက်ရည်တစ်ခွက် ဆေးလိပ်သုံးပွဲ ဆိုတော့ ကိုးရာပါ အစ်ကို ” သူပြောမှ ကိုယ့်စာပွဲပေါ်က ဆေးလိပ်ပွဲတွေကို ကြည့်မိတယ်။ ဟုတ်တယ်လေ…

မေမေ မမေ့နိုင်ပါ

မေမေ မမေ့နိုင်ပါ

မေမေ….””သား…………”မေမေ့ထူးသံက မပီတိုးလှစွာ….လရောင်အောက်မှာ မခင်မှီ နှုတ်ခမ်းသားများ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေကြသည်။မိမိအဖြစ်က လူကြားလို့မှမတော်တစ်ဦးတည်းသော သားတော်မောင်ကိုမှ ပြန်ချစ်မိရသည်။သားဆံနွယ်လေးများကို မခင်မှီချစ်သည်။နှာတံစင်းစင်းလေးကိုရော နီစွေးနေသည့် နှုတ်ခမ်းများကိုရော မခင်မှီချစ်သည်။ဝမ်းဗိုက်ပေါ်မှ ကြွက်သားများကိုလဲချစ်သည်။မခင်မှီ မလွန်ခင်က ထိန်းခဲ့ပါသေးသည်။သို့သော် သားတော်မောင်ကလဲ မေမေ့သွေးမို့ မေမေ့ကိုပဲ ချစ်ပေးခြင်ပါသည်ဟု့ဆိုလာသောအခါ မဆွတ်ခင်က ညွှတ်ချင်နေသော မခင်မှီ မငြင်းဆန်နိုင်ခဲ့ပါချေ။ပဲခူးဇိုင်းကနိုင် ဘက်တွင် မိဘဘိုးဘွားလက်ထက်ထဲက နေထိုင်လာကြသော ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ သားအမိနှစ်ဦး အေးချမ်းစွာနေလာခဲ့ကြသည်။ပဲခူးဈေးထဲတွင် မခင်မှီက ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။ လယ်ကွက်များ အိမ်အလွတ်များ အငှားချထားသောငွေရယ်…

ဖြစ်ရပ်မှန်‌ မောင်နှမ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

ဖြစ်ရပ်မှန်‌ မောင်နှမ အင်းစက်ဇာတ်လမ်း (စ/ဆုံး)

{ ညီမလေး တစ်ယောက်လာ ပြောပြထားသော ဖြစ်ရပ်မှန် အင်းစက် ဇာတ်လမ်းဖြစ်ပါသည်။} အင်းစက်ဆိုတာဘာလဲ၊ အင်းစက် ချစ်သူရဲ့ အရသာဟာ သာမာန် ချစ်သူတွေထက် ဘယ်လောက်ကောင်းလဲ ဆိုတာ အစက ကျမ မသိခဲ့မိပါဘူး. ကျမ လည်း ရည်စားတွေ ထားခဲ့ဖူးပါတယ်။ ခု‌မောင်ဝမ်းကွဲလေး ကျမရဲ့ မောင်နဲ့မှပဲ အင်းစက်အရသာကို အရမ်းကြိုက်မိနေပါပီရှင့်။ ဖြစ်ရပ်မှန် ဇာတ်လမ်းလေးပါ။ အဖြစ်အပျက်လေးက ဒီလိုပါရှင့်။ ကျမနံမည်က ပိုးဥ။ အသက်က (၂၉)…

ဦးလေးမိန်းမ မသီတာ

ဦးလေးမိန်းမ မသီတာ

ကျတော်ဆယ်တန်းဖြေပြီးတော့…အလုပ်လုပ်ရန်..ရန်ကုန်မြို့သို့..တက်လာပါသည်။ဦးလေးအိမ်ရောက်တော့..ဦးလေးမိန်းမ..မသီတာနဲ့ပဲတွေ့တယ်..သူ့ယောက်ကျား…အညာဘက်မှာ..အာလူး ၊ကြက်သွန်သွားတင်တယ်။ ဦးလေးပြန်လာမှ..အလုပ်ရှာပြောတယ်။ခဏနေတော့..ဦးလေးဆီဖုန်းဆက်တယ်..ကျတော်ရောက်နေတဲ့အကြောင်း…ဘာတွေပြောလဲတော့..မသိဘူး။ပြီးမှ..”မင်းမင်း ရေ..နင့်ဦးလေးက..အိမ်မှာပဲနေ.. ဘယ်မှမသွာနဲ့တဲ့..ငါ့နဲ့လောလောဆယ်..ဈေးဝိုင်းရောင်းတဲ့..သူ ပြန်လာရင်..အလုပ်ရှာပေးမယ်တဲ့”..”ဟုတ်..မမသီတာ..”ကျတော်က..တောကတက်လာတဲ့သူဆိုတော့..ရန်ကုန်အိမ်လေးက..ကျတော့အတွက် ကျဉ်းနေသလိုပဲ…ဘယ်တက်နိုင်မလဲ.. ကိုယ်ကအလုပ်လုပ်ချင်တာကို…ရပ်ကွက် ဆိုင်ဆိုတော့.. ဝယ်သူတော့များသား…တနေ့တနေ့..ဈေးရောင်းလိုက်..အိမ်အလုပ်ကူလုပ်လိုက်နဲ့..အချိန်တွေ ကုန်နေတယ်…ဦးလေးနဲ့မသီတာ..အိမ်ထောင်ကြတာ..၃..နှစ်လောက်ရှိပြီ..ကလေးမရသေးဘူး.မသီတာက..မွန်.စပ်တဲ့သဘောရှိတယ်..အသားလည်းဖြူတယ်..လက်ပြတ်..ခါးတိုဝတ်တော့.. လက်မောင်းသားတွေက..ပြည့်တင်းဝင်းဝါတယ်..ခါးကသိမ်ပြီး..တင်သားများက..ထင်ရှားစွာ..ပေါ်လွင်နေတယ်..ဖင်ကြီးတွေ..ကော့ပြီး..တုန်ခါနေတယ်..ကျတော်လည်း..လူပျိုဝင်ကာစဆိုတော့..ဆန့်ကျင်ဘက်လိင်ကို..စိတ်ဝင်စားစွာ..ကြည့် တက်နေပြီ…ဈေးရောင်းပြီးမှချက်ပြုတ်စား သောက်ကြသလို..တခါတရံတော့.. ချက်ရင်းဈေးရောင်းတယ်..ရုံးပိတ်ရက်ဆို..ပို ရောင်းရသလို.. ဆိုင်လည်းစောစောပိတ်တယ်..အဲလိုနေမျိုးဆိုရင်..မသီတာ..နဲ့..ထမင်းအတူစားဖြစ်ကြတယ်..”အမ..ကလေးမယူဘူးလား..”ခု တော့..ယူထားတယ်.. ရ..မရတော့.မစစ်ရသေးဘူး..”အိမ်ထောင်သည်မှန်းမသိသာဖူးနော်..အမက..အပျိုတိုင်းပဲ..”မ ဟုတ်တာမင်းမင်းရယ်..” တကယ်ပြောတာ..”’တချို့ယောက်ကျားလေးတွေ..အမကိုအရမ်းကြည့်တာ..”ဟုတ်လို့လားကွယ်..ဟင်း.ဟင်း.. ”ကျတော်ကြုံရင်..ကြုံသလိုလှတဲ့အကြောင်းတွေ..ပြောဖြစ်တယ်.ဒီညတော့.မသီတာလည်း.. တော်တော်နဲ့မအိပ်ဖူး..ညဝတ်ဂါဝန်နဲ့..စကားတွေထိုင်ပြောနေတယ်..အတွင်းက..ဘာမှမဝတ်ထားဘူး..နို့တွေမြင်နေရတယ်..ခဏနေတော့.. အိပ်တော့မယ်ဆိုပြီး.အိမ်ရှေတံခါးကို.သွား ပိတ်တော့.မသီတာရဲ့နောက်ပိုင်းအလှကိုကြည့် ပြီး..လီးကတောင်လာပြီး..”မင်းမင်း..စောစောအိပ်နော်”ဆိုပြီး.အခန်းးထဲဝင်သွားတယ်…မနေ နိုင်တော့ပဲ..အိပ်သာထဲဝင်.. ထုလိုက်တော့တယ်…..တနေ့ထက်တနေ့..မသီတာပေါ်ကျတော်..လိုးချင်စိတ်တွေ..ပိုပိုဖြစ်လာတယ်..ပစ္စည်းတွေ ွကုန်းနှိုက်တဲ့အချိန်..အသားချင်း..ထိသွားတဲ့အ ချိန်တွေဆို..ကျတော့လီးက.တောင်နေပြီ… လက်သမားပဲလုပ်ရတာပေါ့….အရမ်းပင်ပန်းတဲ့နေ့ဆို..မသီတာ..စောစောအိပ်ယာဝင်တယ်.. ဆိုင်သိမ်းပြီး..မအိပ်ခင်..အပေါ့သွားမယ်ဆိုပြီး..အိမ်သာအသွား..မသီတာအခန်းရှေ့ရောက်တော့..တံခါးလည်းမပိတ်..မီးလည်းမမှိတ်တော့..အခန်းထဲထိန်ထိန်သာနေတယ်..မသီတာ..အိပ်နေပုံကို ကြည့်လိုက်တော့..လက်တဖက်ကိုနဖူးပေါ်တင်..လက်တစ်ဖက်က.ဘေးချထားပြီး..ဒူးတစ် ဖက်ကထောင်ထားတယ်..ညအိပ်ဂါဝန်က. ထောင်ထားတဲ့ဒူးကလွန်ပြီး..ပေါင်ရင်းအထိ..…

မောင်ညိုရဲ့ဘဝ

မောင်ညိုရဲ့ဘဝ

ကျွန်တော်နာမည်ကတော့ မောင်ညိုလို့ခေါ်တယ်ဗျ သူငယ်ချင်းတွေကတော့ညိုကြီးလို့ခေါ်ကြတယ် ကျွန်တော်ကဆယ်တန်းအောင်ပြီးစ သင်တန်းတက်နေတယ်ပေါ့ဗျာ ဟိုယောင်ယောင်ဒီယောင်ယောင်ပေါ့ကျွန်တော်မှာအမေရယ်အစ်မနှစ်ယောက်ရယ်ရှိတယ်ဗျ အစ်မအကြီးဆုံးကကျောင်းဆရာမ ၊ အစ်မလတ်ကလည်းဆရာမပဲဗျ သူက တက္ကသိုလ်ကဆရာမ အမေကတော့အိမ်မှာပဲထမင်းချက်တယ် ပေါ့ဘာမှမလုပ်ဘူး အဖေကတော့အမြဲခရီးတွေထွက်နေရတာပြန်မလာတာတောင်ကြာပြီ အမေပြောတာနောက်မိန်းမယူသွားတယ်ဆိုလားပဲဗျ ကျွန်တော်ကတော့ကိစ္စမရှိပါဘူးလေ ငယ်ငယ်ထဲကအဖေကခရီးတွေအမြဲထွက်နေရတော့ သိပ်မရင်းနှီးဘူးလေ အဲ့တော့အဖေ့ကိုသိပ်မချစ်ဝူးဗျ….ကဲကဲ လေဖောတာလည်းများနေပြီကျွန်တော် ပထမဆုံးလိင်စိတ်ဖြစ်စေတဲ့သူကတော့ အစ်မနှစ်ယောက်ဗျ ပထမတော့ အဲ့စိတ်တွေမဖြစ်ဘူးဗျ ဆယ်တန်းတုန်းကမှကျောင်းကကောင်တွေကဂွင်းထုရင် သူ့အစ်မကိုမှန်းတာတို့ အဒေါ်ကိုမှန်းတာတို့ပြောပြကြတော့မှကျုပ်လည်းအစ်မနှစ်ယောက်ပေါ်စိတ်ကမရိုးသားတော့တာဗျို့အစကကျုပ်ကကျောင်းကဆရာမတွေလောက်ပဲမှန်းတာဗျ ဟီး..ကျာင်းကဆရာမတွေကကျုပ်ရဲ့ဂွင်းမော်ဒန်တွေပေါ့မြန်မာစာသင်တဲ့ဆရာမဆို အိုးကြီးကအကိတ်ကြီး ရှေ့whiteboard မှာစာရေးရင်အိုးကြီးကတုန်နေတာပဲ အတွင်းအရာကြီးကလည်းအထင်းသားပဲ ဆရာမကအတွင်းခံဆိုဇာအနားသတ်နဲ့ဝတ်တာများတယ်ဗျ ကျောင်းစိမ်းလုံချည်အိအိအိုးအကိတ်မှာအတွင်းခံဇာအနားသတ်ကထင်းနေတာပဲ သူ့အချိန်ပြီးတာနဲ့အိမ်သာသွားပြီးထုရတာပဲခဏလေးနဲ့ပြီးတယ်ကောင်းချက်ပဲဗျာ…