မေမေ...."
"သား............"
မေမေ့ထူးသံက မပီတိုးလှစွာ....လရောင်အောက်မှာ မခင်မှီ နှုတ်ခမ်းသားများ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေကြသည်။မိမိအဖြစ်က လူကြားလို့မှမတော်
တစ်ဦးတည်းသော သားတော်မောင်ကိုမှ ပြန်ချစ်မိရသည်။သားဆံနွယ်လေးများကို မခင်မှီချစ်သည်။
နှာတံစင်းစင်းလေးကိုရော နီစွေးနေသည့် နှုတ်ခမ်းများကိုရော မခင်မှီချစ်သည်။
ဝမ်းဗိုက်ပေါ်မှ ကြွက်သားများကိုလဲချစ်သည်။မခင်မှီ မလွန်ခင်က ထိန်းခဲ့ပါသေးသည်။
သို့သော် သားတော်မောင်ကလဲ မေမေ့သွေးမို့ မေမေ့ကိုပဲ ချစ်ပေးခြင်ပါသည်ဟု့
ဆိုလာသောအခါ မဆွတ်ခင်က ညွှတ်ချင်နေသော မခင်မှီ မငြင်းဆန်နိုင်ခဲ့ပါချေ။ပဲခူးဇိုင်းကနိုင် ဘက်တွင် မိဘဘိုးဘွားလက်ထက်ထဲက နေထိုင်လာကြသော ခြံဝန်းကျယ်ကြီးထဲမှာ သားအမိနှစ်ဦး အေးချမ်းစွာနေလာခဲ့ကြသည်။ပဲခူးဈေးထဲတွင် မခင်မှီက ကုန်စုံဆိုင်ဖွင့်ထားသည်။ လယ်ကွက်များ အိမ်အလွတ်များ အငှားချထားသောငွေရယ် မခင်မှီဈေးရောင်းသော ငွေစကြေးစများရယ်နှင့် သားအမိနှစ်ဦး အေးချမ်းစွာနေထိုင်နိုင်ခဲ့ကြသည်။မသင့်တော်သော အချစ်ကို မခင်မှီယခင်က အဖြစ်မခံခဲ့ပါချေ။ ကော့ညွှတ်နေသော မျက်တောင်များဖြင့် ရီဝေဝေကြည့်ခြင်း
သားတော်မောင် မျက်နှာနုနုကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ကာ မိမိရင်သားများဖြင့် တင်းကျပ်စွာဖိညှစ်ခြင်းတို့အပ မခင်မှီ တခြားမလွန်ကြူးခဲ့ရိုးအမှန်ပါ။အချိန်ကျလာတော့ ကျားကိုနို့တိုက်မရတော့ပါ
သားတော်မောင်ကပင် တောင်းဆိုလာခဲ့သည်။
မေမေ့ကို မိန်းမလိုချစ်ခြင်ပါသည်တဲ့...။လပြည့်ညကို မခင်မှီရွေးချယ်လိုက်သည် လူသူလေးပါးကင်းရှင်းသော မိမိတို့ ခြံကျယ်ကြီးထဲမှာတင် မိမိချစ်သော သားလေးကို ပေးအပ်မည်။"မေမေ...."
"သား............"
မခင်မှီ့ထူးသံက မပီတိုးလှစွာ....လရောင်အောက်မှာ မခင်မှီ နှုတ်ခမ်းသားများ တစ်ဆတ်ဆတ် တုန်ရီနေကြသည်။
နှစ်ခမ်းနှစ်လွှာကိုလဲ မပွင့်တစ်ပွင့် 'ဟ' ထားပေးသေးသည်။နွေးထွေးစွတ်စိုနေသော နှုတ်ခမ်းများ အပြန်အလှန်စုပ်ယူနေကြချိန်တွင်
မခင်မှီ လောကကြီးကို မေ့နေသလိုပင်။
ဖယောင်းတိုင်လို ဖြူဖွေးပျော့ပျောင်းနေသော သားတော်မောင်၏လက်ချောင်းများက
မခင်မှီ၏ ရင်သားများကို ရင်လျားထားသည့် ထမီပေါ်မှ တပ်မက်စွာဆုပ်နယ်နေကြပြန်သည်။
မခင်မှီကလဲ သားတော်မောင်၏ ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများကို ပြန်လည်ပွတ်သပ်ပေးရင်း
တစ်ဦးနှုတ်ခမ်းများကို တစ်ဦးက
တရှိုက်မက်မက် စုပ်ယူနေကြသည်။
မခင်မှီ၏ လည်တိုင်ကျော့ကျော့ကို သားတော်မောင် နမ်းချိန်မှာတော့ အစွမ်းကုန်မော့ပေးရင်း
မခင်မှီဆီးခုံမှာ တင်းခနဲဖြစ်သည်အထိ အရသာထူးကို ခံစားလိုက်ရသည်။
"ကောင်းလိုက်တာသားရယ်...."
"မေမေ အရမ်းကြိုက်တာပဲ..."
မခင်မှီ စိတ်ခံစားချက်များကို
လိမ်ညာမထားခြင်
ဝမ်းဗိုက်ကြွက်သားများမှတစ်ဆင့်
သားတော်မောင်၏ လီးရှိရာသို့ မခင်မှီလက်ချောင်းများက မြွေတစ်ကောင်လို တိုးဝင်သွားသည်။
ရွိုင်ရယ်ဒီဘူးလောက်ရှိသည့် သားတော်မောင်၏လီးကြီးက တောင်ထနေသည်။
မခင်မှီ မြွေအလမ္မာယ်ဆရာမတစ်ယောက်လို
ပါးပြင်းထောင်နေသည့်လီးကြီးကို ဖြည်းညင်းစွာ ပွတ်သပ်ချော့မြူပေးလိုက်သည်။
ဒီလီးကြီးကိုသာ
မိမိစောက်ဖုတ်ထဲ ထည့်လိုက်ရရင်ဖြင့်
အတွေးနှင့်ပင်
မခင်မှီ ကြက်သီးဖြန်းဖြန်းထအောင် ဆိမ့်တတ်သွားသည်။
ရင်သားများကို ကျေနပ်သွားရော့ထင်
သားတော်မောင်၏လက်များက
မခင်မှီ့တင်ပါးများကို ဖွဖွလေးဆုပ်နယ်ပေးနေပြန်သည်။
လည်တိုင်ကျော့ကျော့မှသည်
ကုပ်သားများဆီသို့ ထိုမှတစ်ဆင့်
ကျောရိုးတစ်လျှောက် လျာကြမ်းကြီးဖြင့်
သိမ်းယက်လိုက်တိုင်း မခင်မှီ လက်မောင်းလက်ဖျံတစ်လျှောက် ကြက်သီးမွေးညှင်းများ
ဖွေးဖွေးလှုပ်သည်အထိ အရသာရှိလှသည်။
"မေမေ့ကို သားပြုစုပါရစေ..."
"သား...စိတ်တိုင်းကျ လုပ်ပါကွယ်.."
မောလျသောအသံဖြင့် မခင်မှီ ခွင့်ပြုမိပြန်သည်။
"မေမေ နည်းနည်းကုန်းလိုက်..."
နံရံကို လက်ဖြင့်ထောက်ပြီး အနည်းငယ်ကုန်းပေးထားတော့ သားတော်မောင်က မခင်မှီ နောက်တွင် ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ပြီး နေရာယူလိုက်သည်။
မခင်မှီ၏ စေ့နေသော စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများကို သားတော်မောင်
လက်နှစ်ဖက်နှင့် အနည်းငယ်ဖြဲသည်အထိ
မခင်မှီ အသိရှိသေးသည်။ ထို့နောက်....
နေ၊ရေ၊လေ မထိ နူးညံ့မှုအတိပြီးသော
စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ ပူနွေးစွတ်စိုနေသော လျှာကြမ်းကြီး...........
မခင်မှီ့ရင်ထဲ လှိုက်ခနဲဖြစ်သွားပြီး
ဟိုး....အမြင့်ကြီးက ပစ်ချခံရသူလို
တလှပ်လှပ်နှင့်....
သားတော်မောင်ပြုသမျှ
နု့ရမည့် ကကြိုးရုပ်လေးလို.... အိပ်မက်လား
လက်တွေ့လား မခွဲခြားနိုင်တော့ပဲ
မျက်တောင်များစင်းကာ တအင်းအင်းနှင့်
ငြီးတွားနေမိတော့သည်။
"မေမေ....
သား....လိုးတော့မယ်နော်...."
မခင်မှီ သတိပြန်ဝင်လာတော့
မိမိနောက်တည့်တည့်မှာ မတ်မတ်ကြီးရပ်ကာ
သူ့လီးကြီးနှင့် မခင်မှီ့စောက်ဖုတ်ဝ သေးသေးလေးကို တည့်တည့်ကြီးချိန်ရွယ်ထားသော
သားတော်မောင်ကို တွေ့လိုက်ရသည်။
" ဇွိ့....... "
တစ်ချက်အထည့်မှာပင်....
"အ...."
မခင်မှီ ညည်းသံပြုကာ ကော့တတ်သွားသည်။
ကြီးလိုက်သည့်လီးကြီး
မခင်မှီ့ စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားများ
ဘေးတစ်ဖက်တစ်ချက်ဆီသို့
ပြဲကားထွက်သွားရုံသာမက
ပေါင်ပါ ကွ ထွက်သွားသည်။
မခင်မှီအံကြိတ်ခံရင်း လီးအရင်းထိ ခံနိုင်သွားသည်။
"ကောင်းလိုက်တာမေမေရယ် စီးပိုင်နေတာပဲ "
ပြောလဲပြော လိုးလဲလိုးရင်း သားတော်မောင် အရသာတွေ့နေသည်။
"မေမေတို့ ဘာလုပ်နေကြတာလဲ..."
"လိုး.....လိုးနေပါမေမေ.."
"မေမေ့ စောက်ဖုတ်ထဲမှာ ဘာကြီးလဲ..."
"သား....သားလီးကြီးပါမေမေ..."
"မေမေ့ စောက်ဖုတ်ကြီး ပြဲသွားအောင်သာ လိုးလိုက်စမ်းပါသားရယ်...."
မခင်မှီ ဖင်နှစ်လုံးကို ရက်ရက်စက်စက်နောက်ပြန်ကော့ပေးရင်း တစ်ချက်တစ်ချက်
မျက်ဖြူလန်သွားသည်အထိ အရသာတွေ့နေမိသည်။
မခင်မှီ့ပေါင်ကြားမှ သုတ်ရည်များ ကြမ်းပြင်ပေါ်သို့ တစ်ပေါက်ပေါက်ကျနေသော်လည်း
သားတော်မောင်က မအေကို အနားမပေးပဲ
လိုးမြဲလိုးလျက်ပင်။ မခင်မှီကလဲ
ဒါမျိုးမှကြိုက်သည်။
တောက်တောက်ကျရုံမက ခြေပါခွင်ကျသွားလဲ
လေးဘက်ထောက်ဆက်ခံလိုက်မည်။
ဒီလိုအခွင့်အရေးမျိုး အမိအရဆုပ်ကိုင်ချင်သည်။
"နာနေပြီလားမေမေ သားထုတ်လိုက်ရမလား"
"မထုတ်နဲ့.....ဆက်လုပ်...ဆက်လုပ်.."
မာန်ထလာသော သားတော်မောင်က
မခင်မှီခါးကို မကိုင်တော့ပဲ
ပုခုံးကို လှမ်းဆွဲကာ အားပါတရလိုးတော့သည်
နာရီဝက်ခန့်လိုးပြီးမှ သားတော်မောင်
တစ်ခန်းရပ်သည်။ မခင်မှီလဲ အရသာရှိရှိ လုပ်လိုက်ရသဖြင့် ကျေနပ်သွားသည်။
ကြမ်းပြင်ပေါ် ပုံကျနေသော
ထမီကိုရင်လျားပြီး မခင်မှီ
ပြေလျော့ကျနေသော ဆံပင်ကို
စုစည်းလိုက်သည်။
သားတော်မောင်ဘေးမှာ ဝင်လှဲရင်း
ပျော့ခွေနေသော လီးကြီးကို နှမြောတသစွာ တစ်ချက်ကြည့်လိုက်ပြီး
"ကြီးလိုက်တာ သားရယ် မေမေကျိန်းစပ်နေတာပဲ"
"မေမေပဲလိုးဆို.... သား လိုးတာပေါ့"
"လုပ်နေတုန်းက မနာဘူးသားရယ်
အခုမှ ကျိန်းလာတာ..."
"ဒီတစ်ခါ လိုးရင် ဖြေးဖြေးပဲလိုးမယ်နော်.."
"လုပ်ဦးမလို့လား..."
"ဟုတ်...တစ်ခေါက်လောက် လုပ်ချင်သေးတယ်"
မခင်မှီ ထမီကို ဖြေလျော့ချလိုက်တော့
ဗိုက်သားလေးက လှပစွာ ပေါ်လွင်လာခဲ့သည်။
အဆီအနည်းငယ်နှင့် လုံးလုံးပြည့်ပြည့်ဗိုက်သားလေး။
အမွှေးအနည်းငယ် ရှိသောဆီးခုံမို့မို့ တင်းရင်းသော ပေါင်တံ၊ မို့မောက်သောရင်သားများက လရောင်အောက်တွင်
နိမ့်ချည်မြင့်ချည် တောင်တန်းကြီးလို သူ့နေရာနှင့်သူ လှပစွာရှိနေခဲ့ကြသည်။
"မေမေပွင့်ပွင့်လင်းလင်းပဲမေးမယ်နော်
သားမေမေ့ကို ဘယ်တုန်းက
စသဘောကျတာလဲ "
"သား ၁၅ နှစ်လောက်က စကြိုက်တာထင်တယ် မေမေရေချိုးတော့ ရေစိုနေတဲ့ မေမေကိုမြင်ပြီး စ တောင်လာတာ"
"မေမေဝတ်နေကျ ထမီအနီလေးလေ
သိလား... မေမေက ထမီအနီလေးနဲ့ အသားဖြူဖွေးနေတာ ရေလဲစိုနေတော့ ထမီက အသားမှာကပ်ပြီး ကိုယ်လုံးတီးလိုပဲ.."
"ပြီးတော့ရော..."
"သားမေမေ့ကို ရေချိုးတိုင်း ချောင်းချောင်းကြည့်တာ.... မေမေရေစိုထမီလဲရင် သားအကြိုက်ဆုံးပဲ"
မခင်မှီ ဘာမှဆက်မမေးတော့ပဲ
သားတော်မောင်လီးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်သည်။
တစ်တတ်စားလဲ ကြက်သွန် နှစ်တတ်စားလဲကြက်သွန် မထူးတော့ပြီမို့ ဘာမှ မစဉ်းစားတော့ပဲ ဆက်လိုးရန်သာ အားယူနေလိုက်သည်။
"ဝရန်တာသွားရအောင်..."
ပြောပြောဆိုဆို မခင်မှီသားတော်မောင်လက်ကိုဆွဲကာ ဦးဆောင် ထွက်သွားလိုက်သည်။
လရောင်အောက်တွင် အသက်လေးဆယ်ခန့် ဆံပင်ဖားလျားအမျိုးသမီးတစ်ဦး
ဝရန်တာကို ကျောမှီကာ ခြေတစ်ချောင်းမြှောက်ထားရင်း အသက်ဆယ့်ကိုးနှစ်ခန့် လူငယ်တစ်ဦး၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုးနေမှုကို
ခံယူနေပုံမှာ အသက်ဝင်လာသော ပန်းချီကားတစ်ချပ်နှယ်။
"အား....အား.... ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပါသားရယ်...."
အတောမသတ်နိုင်သော မီးများ
တငြီးငြီးတောက်လောင်နေကြသည်။
မခင်မှီ၏ သုတ်ရည်ဖြူဖြူများက သားတော်မောင်၏လီးတစ်ချောင်းလုံးပေပွနေစေခဲ့သည်။
"ကောင်းလိုက်တာမေမေရယ်...သား...
သား......ထွက်ကုန်ပြီ.."
"လုပ်....လုပ်..."
ညနှစ်နာရီထိုးမှ သားအမိနှစ်ဦး အိပ်စက်ကြသည်။
------------------------------
"မေမေ....."
မခင်မှီရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာသော သားတော်မောင်ကို ပြုံးစေ့စေ့ဖြင့်ကြည့်ရင်း
"ဘာကိစ္စလဲ ကိုယ်တော်ချာ...?"
"သား....တောင်နေလို့..."
မခင်မှီ တစ်ချက်ဝေ့ကြည့်လိုက်တော့
ဘောင်းဘီအောက်မှာ တောင်ထနေသည့်လီးကြီး။
မခင်မှီ ရေစိုထမီကို ဖင်ပေါ်ရုံဆွဲတင်ကာ
ဖင်အဖြူကြီးကို သားတော်မောင်ဖက်
ကုန်းပေးလိုက်သည်။
သားတော်မောင်၏လီးကြီးက
ရေစိုနူးအိကာ စေ့ကပ်နေသော မခင်မှီ့စောက်ဖုတ်ကို ဘယ်ညာနှစ်ခြမ်းခွဲခြားပေးလိုက်သည်။ တဗြစ်ဗြစ်ဖြင့် စောက်ဖုတ်အတွင်းသို့ တရွေ့ရွေ့တိုးဝင်လာသော လီးကြီးအပေါ်မှာသာ မခင်မှီအာရုံစိုက်ထားလိုက်သည်။
သားအမိအရင်းဖြစ်သဖြင့် ရင်တလှပ်လှပ်...
သူမသွေးက ဖြစ်သောသားက
မမြင်သင့်ဆုံးဖြစ်သည့် သူမစောက်ဖုတ်ကို
ပိုင်စိုးပိုင်နင်း လိုးနေသည်ကိုစဉ်းစားမိတိုင်း
မခင်မှီ တစ်မျိုးသွေးကြွသည်။
ရွှေဂျိုးလေးဟု့ ချစ်စနိုးခေါ်ခဲ့ရသည့်
လက်တဆစ်ခန့် လီးလေးက
ယခုအချိန်တွင် မြွေဟောက်တစ်ကောင်လို
အဆိပ်ပြင်းကာ သူမအဖုတ်ကို အစိမ်းလိုက်ထိုးခွဲနေပြီဖြစ်သည်။
"သား......မေမေကိုယ်ဝန်လိုချင်တယ်...
ဟုတ်တယ်..
မေမေ့ကို ကိုယ်ဝန်ရအောင်လိုးပေးပါ.."
"သားလရည်တွေ မေမေ့ထဲကို ပန်းထည့်လိုက်စမ်းပါ...."
"မေမေတို့လိုးပြီး ကလေးမွေးရအောင်ကွာ.."
မခင်မှီတောင်းဆိုသမျှ
သားတော်မောင်က အံကြိတ်ရင်း တစ်ချက်ခြင်းချကာ ကြိုးစားပေးနေလေသည်။
ရေချိုးခန်းအကျယ်ကြီးထဲမှာ ဖင်အဖြူကြီးကို အစွမ်းကုန် ကုန်းပေးရင်း
ဖင်နှစ်လုံးကြား တိုးတိုးဝင်လာသည့်
သားတော်မောင်၏ လီးကြီကြောင့် မခင်မှီတစ်ယောက် လောကကြီးကိုသတိမရနိုင်ပါချေ။